www.aseman-music.ir

نفرین به توی نامرد که با زیباترین نقاب به چهره رفیق درامدی. نفرین بر آن مرامی که اینگونه  به اعتمادم خیانت کرد
نمیبخشمت

ای نا رفیق.. به کدامین گناه ناکرده.. تازیانه می زنی بر اعتمادم
زیر پایم را زود خالی کردی . سلام پر مهرت را باور کنم.یا پاشیدن زهر نا مردیت را 

تو رفته ای و من
هنوز هم هستم؛
هنوز هم می نویسم ات.
هنوز قطره قطره
شب هایم را به خورشید کوک می زنم.
هنوز همان مترسک ام،
همان که می میرد برای سفیدی کلاغ ها!
تو رفته ای
و من
هنوز هم بی مخاطب ام!
هنوز هم هنوز…

زندگی یعنی:
بخند هرچند که غمگینی،
ببخش هرچند که مسکینی،
فراموش کن هر چند که دلگیری.
اینگونه بودن زیباست هر چند که آسان نیست!



ﻋﺸــــﻖ ” ﯾﻌﻨﯽ..
حـــــتی اگه …
ﺑﺪﻭﻧﯽ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩﺕ !!
بدونی نمیشه !!
…
ﺍﻣﺎ ﻧﺘﻮﻧﯽ ﺗﺮﮐﺶ ﮐﻨﯽ!
ﻧﻪ ﺧﻮﺩﺷﻮ…
ﻧﻪ ﻓﮑﺮﺷﻮ…



تقدیم به همه ی دوستان
از همه شما ممنونم که میاین وبلاگم

امیدوارم که زندگی به کام همه شما شیرین باشه

چـــه یکــ روز دیگــر
وقتی سهمـ من از تمـام این روز هــا
" نبودنتــــــــ " باشـد
نحس است روز ها

تنها موندن سخته

                تو ماروتنهاگذاشتی

 اس . ام . اس  عاشقانه

خواستم زيباترين کلام را به ياري بگيرم تا صميمانه ترين عشق ها را نثارت کنم.
ذهنم ياري نداد، پنداشتم که ساده نوشتن همچون ساده زيستن زيباست.
پس ساده مي نويسم: دوستت دارم..

منتظر كسي باش كه اگه حتي در ساده ترين لباس بودي حاضر باشه تو رو به همه ي دنيا نشون بده و بگه كه اين دنياي منه

من را اين گونه باور كن
كمي تنها . كمي بي كس . كمي از ياد ها رفته 
خدا هم ترك ما گفته . نمي تونم من را ايا گناهي هست ؟

خدايا!به آنان که ادعاي عاشقي تورادارندبياموز؛که بزرگترين گناه شکستن دل آدميان است...

عشقي که تنها با يک نگاه آغاز مي شود، با شناخت سست و سست تر مي شود.. اما عشقي که با شناخت آغاز مي شود با هر نگاه عميق و عميق تر مي شود.

گفتمش دل مي خري؟ پرسيد چند؟ گفتمش دل مال تو، تنها بخند! خنده کرد و دل ز دستانم ربود، تا به خود باز آمدم او رفته بود..

آدما خنده هاشون هميشه از دل خوشي نيست، گاهي شکستن دلي کمتر از آدم کشي نيست، گاهي دل اين قدر تنگ ميشه که گريه هم کم مياره، يه جمله ي ساده گاهي چقدر واست غم مياره..

زندگي چون قفس است، قفسي تنگ پر از تنهايي، و چه خوب است دم غفلت آن زندان بان، و سپس بال و پر عشق گشودن، بعد از آن هم پرواز..

به چشمي اعتماد کن که به جاي صورت به سيرت تو بنگرد و دستي را بپذير که بازشدن را بهتر از مشت شدن بلد باشد!

غير از غم عشق تو ندارم غم ديگر، شادم كه جز اين نيست مرا همدم ديگر..

چه كسي مي داند، كه تو در پيله خود تنهايي؟ چه كسي مي داند، كه تو اکنون پي يك روزنه در فردايي؟ پيله ات را بگشاي! تو به اندازه پروانه شدن خلق شدي، از براي پرواز، کِي برون خواهي رفت؟ پيله ات را بگشاي..

بر خاك بخواب مهربان، تختي نيست، آواره شدن حكايت سختي نيست. از لغزش اشك هاي خود فهميدم، لبخند هميشه راز خوشبختي نيست..

دو تا گل بگير دستت، يكي دست راست و يكي دست چپ. ولي من گل وسطي رو بيشتر دوست دارم!
اسمتو خط نزدم از دفتر خاطره هام، آخه هنوز هر جا باشي عزيزتريني تو برام..

هيچ وقت شعار نداده ام، که به زور بايد لبخند زد! بعضي وقت ها بايد تا نهايت آرامش گريست، آن گاه است که تبسمي ميهمان لبانت مي شود که زيبا تر از رنگين کمان بعد از باران است..

عشق مثل آبه، مي توني توي دستات قايمش کني، اما آخرش يه روز دستتو وا مي کني مي بيني نيست! قطره قطره چکيده بي اينکه بفهمي.. فقط احساس مي کني کمي دستات نمناکن. اين همون رطوبت خاطره هاست که بر جاي مونده..

سلام. خوش آمدي. هرچند خيلي دير شده. فقط قبل از وداع هميشگي، بيا اينجا مقابلم بنشين، مي خواهم يک دقيقه سکوت کنيم. به احترام تمام لحظه هايي که در انتظار پاسخ تو مردند..

عشق مثل شاپرک مي مونه، اگه ولش کني ميره، اگه محکم بگيريش مي ميره

سفر برايم هيچ چيز به جز دلتنگي ندارد. اما زماني به من آموخت براي بهتر ديدن عظمت و شکوه هر چيز بايد قدري از آن دور شد!

گفته بودي فردا، پشت اين پنجره ها، غنچه اي مي رويد، و کسي مي آيد، روشني مي آرد.. ديرگاهيست که من، پشت اين پنجره ها منتظرم، ولي اينجا حتي، رد پايي هم نيست...

کاش کوچيک بوديم. وقتي کوچيک بوديم دلامون بزرگ بود. ولي حالا که بزرگ شديم بيشتر دل تنگيم. کاش کوچيک مي مونديم تا حرفامونو از نگاهمون بفهمن نه حالا که بزرگ شديم و فرياد هم که مي زنيم باز کسي حرفامونو نمي فهمه..

فاصله عشق هاي معمولي را از بين مي برد و عشق هاي بزرگ و جاوداني را شدت مي بخشد، مانند باد که شمع را خاموش مي کند و آتش را شعله ور مي سازد!

مثل ساحل آرام باش تا مثل دريا بي قرارت باشند..

اين قاصدک ها رو فوت کردم تا بيان و بهت بگن که به يادتم..*****

شکسپير ميگه کسي رو که دوست داري هر چندوقت يک باربهش يادآوري کن تا فراموش نکنه قلبي براش مي تپه .......واين يک يادآوريست..

مي روم ، از رفتن من شاد باش. از عذاب ديدنم آزاد باش. گرچه تو تنها ز پيشم مي روي ، آرزو دارم ولي عاشق شوي.. آرزو دارم بفهمي درد را، تلخي برخورد هاي سرد را..

هر ثانيه که مي گذرد چيزي از تو را با خود مي برد. زمان غارتگر غريبي است،همه چيز را بي اجازه مي برد. تنها يک چيز را هميشه فراموش مي کند: "حس دوست داشتن تو را.."

به که گويم که تو منزلگه چشمان مني، به که گويم تو نوازشگر دستان مني، گر چه پاييز نشد همدم و همسايه ي من، به که گويم که تو باران زمستان مني؟

چه کنم دست خودم نيست که يادت نکنم، خواستي گل نشوي تا به تو عادت نکنم!

ياد تو چندي است مهمانم شده، خاطراتت آفت جانم شده، هر چه مي گويم سخن از ياد توست، در سکوت من فقط فرياد توست..

تو دريا بودي و من قايقي خرد، که هر جا خواست امواجت مرا برد، دلم پارو زن بيچاره اي بود، که در امواج عشقت يک شبي مرد..

بيقرار تو ام و در دل تنگم گله هاست، آه! بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست، مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب، در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست..

کودک نجوا کرد:خدایا با من صحبت کن و یک چکاوک در

چمنزار آواز خواند ولی کودک نشنید

پس کودک فریاد زد:خدایا با من صحبت کن!و آذرخش در آسمان غرید ولی کودک متوجه نشد

کودک فریاد زد :خدایا یک معجزه به من نشان بده و یک زندگی متولد شد ولی کودک نفهمید

کودک در نا امیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن و بگذار تو را بشناسم،پس خدا نزد کودک آمد و او را لمس کرد ولی

کودک بالهای پروانه را شکست و در حالی که خدا را درک نکرده بود از آنجا دور شد

افــکار عاشقـانه ام را ، جمـع که می کنـم … دسته گلی می شود ، شبیه تو ، برای تو … . . . می گویند درد را از هر طرف بنویسی درد است نمی دانند درد را از طرف تو اگر بنویسند شعر می شود . . . مهربانی ات را مرزی نیست ! یقین دارم فرشته ای قبل از آفرینشت قلبت را بوسیده . . .

افــکار عاشقـانه ام را ، جمـع که می کنـم …
دسته گلی می شود ، شبیه تو ، برای تو …
.
.
.
می گویند
درد را از هر طرف بنویسی درد است
نمی دانند
درد را از طرف تو اگر بنویسند
شعر می شود
.
.
.
مهربانی ات را مرزی نیست !
یقین دارم فرشته ای  قبل از آفرینشت قلبت را بوسیده . . .
.

.
.
در عجبم از کار خدا . . .
تو را آفریده و انتظار یکتا پرستی دارد از من . . . !
.
.
.
خوشبختی من پیدا کردن “ تو ” از میان این همه ضمیر بود . . .
.
.
.
بی هیچ صدائی می آیند
زمانی که نمی دانی
در دلت یک مزرعه آرزو می کارند و…
بی هیج نشانی از دلت می گریزند
تا تمام چیزی که به یاد می آوری
حسرتی باشد به درازای زندگی
چه قدر بی رحمند رویاهـا …
.

.
.
ذهنم فلج می شـــــود… وقتی می خوانمت
و تو حتی نمیگویی…
جـــــــــانم
.
.
.
دلم می خواهد نامت را صدا کنم !
یک طور دیگر!
جوری که هیچ کس صدایت نکرده باشد !
یک طور که هیچ کس را صدا نکرده باشم !
دلم می خواهد نامت را صدا کنم !
یک طور که دلت قرص شود که من هستم ,
یک طور که دلم قرص شود که با بودن من ، تو هم هستی …!
.
.
.
برگ زردی بودم در سکوت و تنهایی شب
تو شدی خورشیدم،تو مرا سبز کردی
از تو ای عشق واقعا ممنون
واقعا ممنون
.
.
.
من تو را نمی سرایم !
تو …
خودت در واژه ها می نشینی ..
خودت قلم را وسوسه می کنی !!
و شعر را بیدار می کنی !!
.
.
.
نزدیکی در فاصله نیست ، در اندیشه است و تو اکنون مهمان اندیشه ی منی
.
.
.
انتهای دریا را برکه ها نمی فهمند ، ببخش اگر گاهی گم میکنم نشانی ات را
.
.
.
نمیپرسی تو حالی از دل غمگین و بیمارم / ولی من هر کجا باشم ، خیالت را به سر دارم
.
.
.
دل قصر عاطفه است ، اگر مهر خوبان زینتش نباشد ویرانه ای است ، تاریک
.
.
.
به آسمان نرسد هرکه خاک پای تو نیست / فرو رود به زمین دلی که به یاد تو نیست
.
.
.
گاهی حس آخرین بیسکوئیت ساقه طلایی رو دارم ، تنها ، شکسته !
.
.
.
دیگر پیامهایت نمی رسند ، سیم بانان را خبر کن ، شاید کاجی افتاده باشد !
.
.
.
عشق یعــنی :
سـرت را بگــیـرد در آغــوش ..
و موهـای ِ سپـیدت را ، بشمـارد دانـه دانـه !
و تـــو حـــــیرت کنــی !
کـه از کـی ، اینــقدر پـــیر شــده ای !!

شــاهد بــوده ای لحظــه تیــغ نهــادن بــر گــردن کبــوتــر را؟ و آبــی کــه پیــش از آن چــه حــریصــانــه و ابلهــانــه، مــی نــوشــد پــرنــده؟ تــو، آن لحظــه ای! تــو، آن تیغــی! تــو، آن آبــی! مــن آن پــرنــده بــود

پس چرا عاشق نباشم؟

من که می دانم شبی عمرم به پایان می رسد

نوبت خاموشی من سهل و آسان می رسد

من که می دانم که تا سرگرم بزم و شادی ام

مرگ ویرانگر چه بی رحم و شتابان می رسد

پس چرا عاشق نباشم؟

پس چرا عاشق نباشم؟

من که می دانم به دنیا اعتباری نیست نیست

من که می دانم اجل ناخوانده و بیدادگر

سر زده می آید و راه فراری نیست نیست

پس چرا عاشق نباشم؟پس چرا عاشق نباشم؟

"خــــاطـرات عــاشـقانه لابستر"
بــهش گــُفتم: طعــم ِ چــه مــیوه ای رو دوسـت داری؟؟؟
گــُفـت:پـــُرتــقــال،آنــاناس...
گــفـتم:حــالا خــدایـیش تـالا آناناس خــوردی کــه مــزشو دوس داری؟؟؟
گــفـت:مممم...نــه ولــی ســن ایــچشو خــوردم!!!
بـا ختـنده گــفتم:پــرتـقال چــی؟؟؟خــوردی؟؟؟
آروم زد رو صــورتم گــفـت:مــعـلومـه کــصافـط!!!
هـــیچی دیــگه از اون بــه بــعد هــر وخــت مــیرفـتم پــیشش آدامــس اُربــیت پــُرتـقالی مــیجــویـیدم...)))
یـــــــادش بـــخــیر.......

تو 15 دقيقه سر ارائه پروژه ش عاشقش شدم...
15 ساعت طول كشيد تا با خودم كنار بيام كه اين عشق واقعيه يا نه...
15 روز بعد اولين شعرمو براش گفتم و ي دفتر بنامش شروع كردم...
15 هفته طول كشيد تا بهش اس دادم و گفتم كه عاشقش شدم ...
15 ...
15 ...
15 ...
15 ...
ديرو بعد 15 ماه بهم گفت حالا منم عاشقت شدم ...
و الان 15 ساعته كه تو شوكم ...

زندگی تکه کاهی است که کوهش کردیم

زندگی کوه بزرگی است که کاهش کردیم

زندگی نیست به جز نم نم باران بهار

زندگی نیست به جز دیدن یار

زندگی نیست به جز عشق٬ به جز حرف محبت به کسی

ورنه هر خار و خسی زندگی کرده بسی

زندگی تجربه تلخ فراوان دارد

دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه یک عمر بیابان دارد

بعضي وقتا مجبوري تو فضاي بغضت بخندي . . .
دلت بگيره ولي دلگيري نکني . . .
شاکي بشي ولي شکايت نکني . . .
گريه کني اما نذاري اشکات پيدا شن . . .
خيلي چيزارو ببيني ولي نديدش بگيري . . .
خيلي حرفارو بشنوي ولي نشنيده بگيري !
خيلي ها دلتو بشکنن و تو فقط سکوت کني . . .