|
|
نوشته شده در یک شنبه 20 اسفند 1391
بازدید : 520
نویسنده : hosein
|
|
سلام آقا جان!
باز هم جمعه رنگ خون شد و من، هنوز چشم انتظار بر لب جاده دل نشسته*ام... می*بینی مرا؟... همان که تنهای تنهاست... مثل همیشه... کفش*ها را به گوشه*ای انداخته و محو تماشای پایین رفتن قرص غمناک و سرخ رنگی است که تمام التهاب یک روز را با خودش می*برد. همان که خودش را با سنگ ریزه*های کنار جاده مشغول کرده است... آه... از ندبه پر امید صبح تا نوحه دلتنگی غروب فاصله*ای است به اندازه یک قلب بی*قرار... هنوز امیدوارم... نه به اندازه صبح... به اندازه یک مژه بر هم زدن... به اندازه آن مقدار از خورشید که هنوز رخ در نقاب کوه نکشیده... شاید بیایی از پس آن درخت... آن بید مجنون که دید مرا به انتهای جاده کور کرده... بیایی با آن لبخندی که تصویرش همیشه با من است... لبخندت چقدر زیباست...
مردم از کنارم می*گذرند و به اشک*هایم می*خندند... شاید دیوانه*ام می*پندارند... باک نیست!... بر این شب زده خراب دوره*گرد حرجی نباشد آن هنگام که چون تویی دلدارش باشی... آخ... غروب شد آقا... دیگر خورشید در افق نیست. جمعه به شب رسید... بید مجنون می*رقصد زیر نسیمی که صورت خیسم را به بازی گرفته... سردم می*شود... ای کاش بودی و با عبایت شانه*های ارزانم را گرما می*بخشیدی...
از خدا بخواه زنده*ام نگاه دارد... وعده من و شما جمعه دیگر... همین*جا... کنار خرابه دل...
:: موضوعات مرتبط:
جملات زیبا درباره ی امام زمان (عج) ,
,
|
|
|