سرخ میشوی وقتی میشنوی دوستت دارم . . .

زرد میشوم وقتی میشنوم دوستش داری. . .

چهارشنبه سوری به راه انداختیم . . .

سرخی تو از من . . .

 زردی من از تو . . .

تو همیشه میپری و من . . همیشه میسوزم

تا کجای قصه باید ز دلتنگی نوشت ،
تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت
تا به کی با ضربه های درد باید رام شد
یا فقط با گریه های بیقرا آرام شد
بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار
خسته از این زندگی با غصه های بی شمار...

آنکه رفت,به حرمت آنچه باخود برد حق بازگشت ندارد. رفتنش مردانه نبود.لااقل مرد باشد برنگردد. خط زدن برمن پایان من نیست، آغاز بی لیاقتی اوست!

دوباره من، دوباره تو، دوباره داستان دیگری از من و تو

یه تنها، یه مجنون دوباره یک لیلی و مجنون

یه فرهاد، یه شیرین، دوباره یک رویای رنگین

خدایــــــــــــا التمـــــــــــاست مــــــی کنـــــــــم
همــــــه دنیــــــــــایـــــــت ارزانــــــــــیِ دیگــــــــــــران !
ولــــــــــــــــی  !! آنــکـــــــــــه دنـیــــــــــایِ من اســــــــــت
مـــــــــــــــــــــالِ دیــگـــــــــــری نبــــــــــاشـــد ..

یادم باشد دیگر هرگز خاطره هایم را کند و کاو نکنم!

مثل آتش زیر خاکستر می ماند...

حساب از دستم در رفته...

چندمین بار است که با یاد نگاه آخرت آتش می گیرم....؟؟

کاش پیدا شوی.... ببوسمت...... ببویمت

لمست کنم....... کیف کنم.......

دنیا را در وجود زنانه ی تو تعریف کنم......

همین که باشی ای کاش های من تمام میشود....

کاش پیدا شوی از نو متولدم کنی ...

شنيدنِ
(هر جور راحتي!)
ميتونه از سيلي دردناكتر باشه!!